Kiezen

Mag jij kiezen voor een ceremonie op maat?

Deze week hadden wij onverwachte gasten: vier Italianen fietsen van Amsterdam naar Rome voor het project noWalls – moreWords. Om interculturele grenzen te slechten en de gastvrijheid in mensen te vinden. Na het eten vroeg een van hen mij wat ik voor een werk doe.

“I’m a ritual guide, I conduct ceremonies and speak, mainly at funerals.”

Open monden van verbazing. Een andere optie dan vanuit de kerk begraven worden is in hun samenleving ondenkbaar. Met een van hen ging ik het gesprek aan. Hij heeft kinderen en en heeft al bedacht dat zijn kinderen straks zelf moge kiezen of ze bij een kerk willen horen, en hoe dan. En als je dan kiest om er niet bij te horen, hoe geef je dan de momenten vorm die ‘leegvallen’ zonder kerk? Hier had hij nog nooit over nagedacht, hoe dat dan moet als je komt te overlijden.

Een ceremonie, op maat gemaakt, die gaat over jou als mens, en wat jij voor anderen hebt betekend. Vormgegeven door een professional, met behulp van je familie en je vrienden. Waarin jouw eigen muziek, eigen woorden, een eigen kleur en symbool aan bod komen.

Misschien zijn de Italianen, net als steeds meer Nederlanders, óók klaar voor een persoonlijke, op maat gemaakte ceremonie met inhoud!

rouw boekrecensie

Boekrecensie: Grief Works

Stories of Life, Death and Surviving

Vorige maand kwam het boek ‘Grief Works’ uit van Julia Samuel. Julia is een psychotherapeut die zich gespecialiseerd heeft in rouw. Dit is haar eerste boek & zij neemt de lezer mee op een reis door de levens van rouwenden.

Telkens beschrijft ze aan de hand van drie of vier verhalen van cliënten een thema: ‘Als een van je ouders overlijdt’, of ‘Als je kind overlijdt’, gevolgd door een aantal reflecties op dat thema. Ze maakt je deelgenoot van haar overwegingen als therapeut, haar observaties over het familiesysteem van haar cliënten, maar schuwt ook haar eigen betrokkenheid, twijfels of emotie niet. Ik was oprecht geraakt door een van haar opmerkingen in het hoofdstuk ‘Facing your own death’, waar een cliënt -waarschijnlijk overleden- geen contact meer opnam, en hoe je je ook als professioneel begeleider nergens ‘recht’ op hebt, maar dat dat niet voorkomt dat iemand regelmatig door je hart wandelt. Herkenbaar.

Het resultaat van deze opzet is een verzameling verhalen die raken. Over mensen die vreselijk hard moeten werken om in de afgrond van rouw te kunnen kijken. Die actief aan de slag gaan met wat zij voelen, ervaren, doen. Die boos zijn, razend soms van verdriet. Of die zich schuldig voelen, die venijnig of onaardig zijn. Die hun kop in het zand steken, afleiding zoeken, de hort opgaan om te drinken. Dit boek laat rouwenden zien met al hun kleuren, met al hun eigenwijsheid, met al hun uitingsvormen. Julia kweekt begrip, geeft tips, legt uit. En dat is wat het voor mij zo waardevol maakt. Een handzaam boek dat breed raakt aan rouw en inzicht geeft in hoe je rouwenden bij kunt staan.

 

rouw boekrecensie

Hoe ga je om met rouw in je leven?

Voor iedereen

Het is geschreven voor een breed publiek: iedereen die iets meer wil weten over rouw aan de hand van praktijkvoorbeelden, kan hiermee goed uit de voeten. Wat mij als ritueel begeleider raakte, is hoe Samuels in haar contacten ook de vier niveaus analyseert, benoemt en aanraakt. Zij spreekt over de hoe rouw fysiek in je lijf kan gaan zitten. Hoe zij met een cliënt spreekt over het naderende einde, en wat het leven dan voor een betekenis heeft, over hoe weten hoe iemand is gestorven kán helpen bij het rouwen, en hoe de emoties van iemand invloed kunnen hebben op rouw of omgang met rouw. En waar zij werkt in de periode dat iemand rouw moet verweven in zijn of haar leven, werk ik in een periode waar alvast een handvat geslagen kan worden voor het verweven van die rouw.

Na alle sprekende voorbeelden focust het boek op : wat nu? Acht pilaren van kracht geven de rouwenden houvast, bevestiging en hoop. Ook in deze pilaren komen de vier niveaus aan bod: het opnieuw in balans brengen van het lijf, het brein, het hart en de geest vergt tijd, werk. Maar er is hoop. Ook op de afgrond van verlies groeit nieuw leven.

Toen ik voor het eerst over het boek las, vroeg ik me af je ‘Grief Works’ zou moeten vertalen als ‘De rouwwerken’ of als ‘Rouw werkt’? Nu ik het uit heb, denk ik dat ik het antwoord wel weet. Ik laat het echter graag even bij de vertaler, want voorlopig is er alleen een Engelse versie.

Er is ook een website gewijd aan Grief Works, waar ook de ‘pillars of strength’ ruim aandacht krijgen.

https://griefworks.co.uk
https://www.facebook.com/JuliaSamuelMBE

werk ritueel

Afscheid van werk: vaarwel Volksbank!

Gisteren zei ik vaarwel tegen De Volksbank, waar ik ruim drie jaar met veel plezier een paar uur per week heb gewerkt. Afscheid van werk, waar ik bijzondere mensen heb ontmoet. Samengewerkt met verschillende afdelingen. Klussen gedaan voor telkens weer een andere projectgroep. Veel geleerd en gelachen. Me verbaasd over bepaalde routes en gebruiken. Mijn eigen manier gevonden om daarin te staan. De laatste officiële actie is het inleveren van je laptop en je telefoon.
 
Als iemand die afscheid nemen nogal serieus neemt, was dát voor mij niet genoeg. ?

‘Je spullen inleveren’ is een fysieke handeling, en het afscheid gaat over zoveel meer dan dat. Samen met twee anderen namen we de tijd om terug te kijken op de mooie dingen. We deelden aan de hand van vragen wat we geleerd hebben, en van wie. Wat heb je ontwikkeld? Wat neem je mee naar de toekomst? 

afscheid van werk ritueel

Ritueel afscheid van werk

Door op deze manier te kijken naar wat achter ons ligt, kunnen we vol vertrouwen deze fase afsluiten en ons richten op de toekomst. Een belangrijk ritueel moment om verder te gaan, om verder te kunnen. Met aandacht en bewustzijn een stap zetten naar een andere fase.
Met een glimlach verlieten we voor het laatst als werknemer het pand. Alledrie op pad naar ons eigen avontuur!